eskinin saatçi ustaları işlerinin anlamını sorgulayan sağlam adamlarmış belli ki. el emeği göz nuru güneş saatlerinin bir köşesine çoğu zaman kendi hayat görüşlerini de ekleyivermişler.
venedik’teki bir güneş saatinin üzerinden horas non numero nisi serenas diye sesleniyor usta. sadece hoş geçen / huzurlu / güneşli saatleri sayarım diyor. başka neler neler diyor bakmak isterseniz, pek keyifli bir liste buldum, buyrunuz.
bugün japonkedi’nin sene-i devriyesi. yani tam 1 yıldır bu blog’dan atıp tutuyorum. bu süre boyunca hayatımda birçok şey değişti. daha güzel oldu, daha çok mutlu etti. hayata dair yazmanın anlamını sorgulayacak olursam, yıllar yılı ömrümün yazılı şahidi ola ola, içinde yolculuk ettiğim değişimi daha net görmeyi, pişman olmamayı ve sanırım hayata güvenmeyi öğreniyorum en çok. eskiden hayalkırıklıklarının da çetelesini tutardım, artık tutmuyorum mesela. ara sıra basan hüznün de bi keyfi vardı mazimde, ama birkaç yıl oluyor mazoşist tarafımla evleri ayırdım çok şükür. böyle birtakım olumlu gelişmeler var. darısı başınıza olsun. ve kapanış parçamız yine güneş saatlerinden gelsin: vivere momento / remember to live.
o öğrendiğin şeyleri iyi ki öğrenmişsin… hiç unutma ve bana da öğret bir ara 🙂
sana önce peygamberimizden başlıycam meroş, are you ready?
paralel gitmisiz.. ne mutlu bize. ama benim o taraflarimi birakmam daha mi bi zor oldu ne ?
çınlacım, çok büyük bir dağı aştın. kolay olsaydı şimdi bu kadar rahatlamış hissetmezdin kendini.