iris’le yürüyüş yollarımızı sürekli değiştiriyoruz. hava yağmurluysa başka, güneşliyse başka, soğuksa başka yerlerdeyiz. tarabya civarında ayak basmadık yer bırakmayacağız, kararlıyız. bu hafta, kene korkusuyla iris’i uzak tuttuğumuz koru yürüyüş yolumuza haftalar sonra yeniden uğradım ve beni bekleyen bu harika çiçeklerle karşılaştım!
 |
| kardelen gibi ama, değil gibi de. adını bilen bana da öğretsin! |
 |
| her gezinin olmazsa olmazı, böğürtlen yeme molası. |
 |
| post-böğürtlen çiçek olduğundan şüpheleniyorum… |
 |
| şahane doğa kafası! |
 |
| kırmızı ve saz arkadaşları |
eylül’de frenk soğanı, maydanoz ve dereotu ekmiştim. maydanozlar fışkırdı, dereotunda hala tık yok. frenk soğanında ise sadece bu zarif, minik filiz var. acaba arkası gelecek mi?
 |
| hepsi bu mu frenk soğanı… aşkol. |
terastaki çiçeklerin keyfi ekim güneşinde yerinde görünüyor. hatta sardunyalardan biri yeniden çiçeklendi! bi minik çiçek açsın diye gözünün içine bakıp bakıp nihayetinde soldurduğum onca gardenyadan sonra favori çiçeğimin sardunya olduğuna karar verdim. soğuğa da dayanıklı sıcağa da. sulasan da keyfi yerinde sulamasan da. güneş olsa da mutlu olmasa da. bence muhteşem bir çiçek. hayatı olduğu gibi kabul eden, bilge bir tarafı var 🙂
 |
| sardunyam sana geliyorum |
'ekim renkleri'ni bitirdiğimde farkettim, yüzümde bir gülümseme belirmiş:) renkler çok güzel çok
sağolun, daha ne renkler vardır da bunlar benim denk geldiklerim!
"Post-böğürtlen çiçek" ifadesine bayıldım:) Bizde de var sardunya, tam bu kez kesin soldu derken, hayata bomba dönüşler yapıyor kendileri hehe
teşekkürler!
sardunya hakkaten bomba dönüşlerin çiçeği 🙂 böyle bi hayata tutunma görülmedi!